عطر پنهالیگونز گوزن – تراژدی آف لرد جورج PENHALIGON’S The Tragedy of Lord George

اگر تا حالا به یک فروشگاه مشروب‌فروشی سر زده باشی، احتمالاً بطری‌هایی رو دیده‌ای که روی برچسبشون کلمه‌ی “Solera” نوشته شده. حالا اگه سیستم سولرا برات غریبه‌ست، نگران نباش! درکش خیلی ساده‌ست، به شرطی که یه تصویر از فرآیندش توی ذهن داشته باشی. سیستم سولرا شامل چند ردیف بشکه‌ست که روی هم چیده شدن. ردیف پایینی، که بهش می‌گن سولرا، حاوی الکلی‌ست که بیشترین عمر رو داشته. وقتی می‌خوان این الکل رو بطری کنن، از همون ردیف پایین برداشت می‌کنن، مثلاً یه سوم محتوای بشکه. بعد، مایع از ردیف‌های بالاتر به ردیف‌های پایین‌تر منتقل می‌شه و این روند ادامه پیدا می‌کنه تا به بشکه‌های بالایی برسه که پر از الکل تازه و کهنه‌نشده‌ست. این سیستم می‌تونه گسترش پیدا کنه و فرآیندش همیشه تکرار می‌شه.

حالا این سیستم سولرا چه ربطی به این عطر داره؟ خب، بین مواد تشکیل‌دهنده‌ش، یه براندی الکلی چوبی وجود داره که موقع باز شدن عطر، خیلی قوی خودش رو نشون می‌ده. این نت براندی کهنه بلافاصله منو به یاد بطری‌های گران‌قیمت لیکورهایی انداخت که با روش سولرا تولید شدن. یه موضوع دیگه، من سفر خودم با عطرهای پنهالیگون رو چند ماه پیش با مجموعه‌ی “مسیرهای تجاری – Agarbathi | Penhaligon’s” شروع کردم. اخیراً یه کمی خوش‌شانس بودم و لرد جورج رو به صورت دکانت و تقریباً کورکورانه خریدم، فقط به خاطر نت‌های صابونی و مقطرش. ارزشش رو داشت؟ قطعاً! اگه دوباره فرصت بشه، بازم این کار رو می‌کنم! و دلیلش رو هم برات توضیح می‌دم.

وقتی این عطر رو اسپری می‌کنی، یه موج از عطر مشروب چوبی آروم‌آروم باز می‌شه و حس یه براندی گرم، بالغ و لوکس رو القا می‌کنه که تو بشکه‌های بلوط آمریکایی کهنه شده. من تو ذهنم Cardenal Mendoza، Lepanto Oloroso Viejo یا Carlos “I” Solera Gran Reserva رو تصور می‌کنم. چیزی که بیشتر از همه منو جذب کرد، این بود که توی هیچ‌کدوم از وب‌سایت‌ها یا حتی توی سایت پنهالیگون بهش اشاره‌ای نشده بود: یه نت چوبی قوی، نه یه اشاره‌ی کوچک، بلکه یه مقدار خوبی چوب خشک، شاید سدر؟ یه حس دودی و خشک که خیلی شبیه بوی تراشه‌های مداده. وقتی اولین موج عطر مشروب فروکش می‌کنه — که تقریباً تو همون دقایق اول اتفاق می‌افته — عطر یه تغییر ظریف پیدا می‌کنه که مطمئنم قبلاً باهاش برخورد داشتم. از اینکه چقدر این عطر رو دوست دارم، اصلاً تعجب نمی‌کنم. فکر می‌کنم این عطر یه جورایی به فضای آرایشگاه‌های قدیمی مربوط می‌شه، مخصوصاً تو دقایق اول. یه شیرینی خامه‌ای داره که می‌تونه از تونکا باشه و اصلاً هم خفه‌کننده نیست.

لرد جورج یه پیچ‌و‌تاب مدرن و خیره‌کننده به سبک فوژر کلاسیک داده. وقتی این عطر رو می‌زنی، یه چیزی تیز توش هست که منو به یاد پلارگونیوم می‌ندازه. اما در کل، این عطر خیلی چوبی و شیرینه. انگار یه برگ شمعدانی توی یه لیوان براندی کهنه شناوره. صابونی‌بودن نرولی تازه همراه با ته‌مایه‌های شیرین، جذاب و دودی تونکا، عمق و جذابیت خاصی به عطر داده. وقتی اون طعم متمایز باقی می‌مونه و با پوستت ترکیب می‌شه، انگار توی نوک انگشتات حسش می‌کنی. صابونی‌بودنش شبیه کف اصلاح‌ست، همونی که پدرم هر روز صبح با فرو بردن برس اصلاح تو آب داغ و بعد تو ظرف صابون درست می‌کرد. فقط به تیغ‌های قیچی و افترشیوهای قدیمی فکر کن، اما تو بهترین حالت ممکن. این عطر کاملاً کلاسیک و شیکه و مطمئنم کسی که این عطر رو می‌زنه، حتماً کلاس داره. هر چقدر که عطر بیشتر وارد فاز میانی‌اش می‌شه، بیشتر شبیه Amber pour Homme می‌شه. ادوتویلت اصل قبل از فرمول‌بندی مجددش، همون بوی صابون و غبار قدیمی رو داره. این دقیقاً همونی‌ست که من تو اولین استشمام تو ذهنم داشتم. اما از این لحظه به بعد، انگار این دو عطر از هم جدا می‌شن و هر کدوم مسیر خودشون رو ادامه می‌دن.

همین‌طور که عطر خشک می‌شه، یه کمی خامه‌ای و صابونی‌تر می‌شه و بعد به سمت کهربا و مشک می‌ره. متأسفانه این خشک‌شدن زودتر از چیزی که من می‌خوام اتفاق می‌افته. کهربای شیرین با ته‌مایه‌های شور و مشک، ساعت‌ها روی پوست من مونده. پایه‌ی این عطر، یه بیسکویت تونکای نرمه که به کارامل یا ملاس تیره اشاره داره، با یه کمی بوی نان تازه.

حرف آخر: این عطر یه ترکیب عالی از الکل، کهربا و چوبه. از همون اول یه حس بی‌نظیر از شکوه و تجمل به آدم می‌ده. انگار تو یه کنسرت سلطنتی مجلل یا یه کاخ شیک هستی و جزو مهمون‌های خاصی. این عطر به‌طور ظریف و عمیقی با پوستت ترکیب می‌شه. شاید خطی به نظر بیاد، اما سه مرحله‌ی متمایز الکلی، صابونی و مشک‌دار رو طی می‌کنه. شاید اولش یه کمی طاقت‌فرسا باشه، اما خیلی زود به یه چیزی دل‌نشین‌تر تبدیل می‌شه، یه رایحه‌ی نزدیک به پوست و صمیمی. طول عمرش خوبه، اما فرافکنی خیلی قوی نداره. ولی برام مهم نیست! من جذب نت‌های تازه، صابونی و شیرینش شدم که به مرور زمان روی پوستم ظاهر می‌شن. این عطر یه همراه عالی برای شب‌هاست. البته اگه بخوای اون رو با یه عطر چوبی شرقی دیگه ترکیب کنی، کوچک‌ترین تداخلی نداره. من این عطر رو برای بهترین موقعیت‌ها، ترجیحاً عصرها، نگه می‌دارم، هرچند ماندگاریش می‌تونه بهتر باشه. این عطر شگفت‌انگیز، غنی، تیره و دودیه. من هیچ مشکلی با پوشیدنش تو محل کار، قرارهای مهم یا حتی تو شهر ندارم. فقط با این عطر به باشگاه نرو